Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Siewierzu

Logo Projekt 1

Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Siewierzu

Rzymsko katolicka parafia diecezji sosnowieckiej

Życiorys ks. Emila Ilkowa

Z NATOLEWIC DO SIEWIERZA”

Droga do kapłaństwa Księdza EMILA ILKOWA, twórcy Parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa na Osiedlu Zachód w Siewierzu

Urodziłem się 14 lutego 1942 roku we wsi Zawadka k/Sanoka. Byłem najmłodszy z czworga rodzeństwa. Moja rodzina utrzymywała się z pracy na roli. Po wojnie z całą rodziną trafiliśmy na ziemie odzyskane. Zamieszkaliśmy w Natolewicach- powiat Gryfice. Tato zmarł przed moją pierwszą komunią. Wychowaniem nas, dzieci, zajęła się mama, o głębokiej wierze i pobożności. Cała rodzina uczęszczała do parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Brojcach.

Jeszcze przed maturą dużą rolę w odczytywaniu głosu Pana odegrał mój cioteczny brat – ks. Stanisław Wołoszyn. Pod jego wpływem podjąłem decyzję o wstąpieniu do seminarium. Ale zanim to uczyniłem, pracowałem na poczcie, a także byłem strażnikiem łowieckim, zgodnie z moimi zamiłowaniem do przyrody.

  • Studia podjąłem w Częstochowskim Seminarium w Krakowie. 29 maja 1977 roku otrzymałem święcenia kapłańskie z rąk J.E. ks. bpa Stefana Bareły. Uroczystość miła miejsce w Katedrze Świętej Rodziny w Częstochowie. Mszę Prymicyjną odprawiałem w rodzinnej parafii w Natolewicach. .
  • Pierwszą parafią, do której zostałem skierowany, była Lgota Wielka. Jej proboszczem był siewierzanin- ks. Mirosław Przybyłowicz. Po dwóch latach zostałem przeniesiony do Rędzin k. Częstochowy. Tutaj pracowałem 4 lata.
  • W sierpniu 1983r. z polecenia ks. bpa. Stefana Bareły zostałem mianowany wikariuszem parafii św. Macieja Apostoła w Siewierzu. Została mi także powierzona pod szczególną opiekę wieś- Boguchwałowice, gdzie odprawiałem Msze święte w bardzo małej kaplicy. Podjąłem więc decyzję o jej rozbudowie, która trwała przez trzy lata.
  • W 1985 roku ks. biskup Stanisław Nowak dokonał poświęcenia nowej kaplicy, przebudowanej i całkowicie odnowionej. Nastały lata 80-te-ten dobry czas na tworzenie nowych parafii. Dlatego ks. bp. Stanisław Nowak postanowił wcielić w życie pomysł utworzenia drugiej parafii w Siewierzu, na Osiedlu Zachód, której granicę miała wyznaczyć trasa szybkiego ruchu „E-16”.
  • Dnia 6 czerwca 1986 roku otrzymałem od ks. biskupa Stanisława Nowaka nominację na samodzielne duszpasterstwo na Osiedlu Zachód, a także kontynuację opieki nad wsią Boguchwałowice, przy ciągłej pracy w parafii św. Macieja Apostoła w Siewierzu. Ogrom prac, które się teraz spiętrzyły, nie zniechęciły mnie, ale spowodowały przypływ wielkiej energii do pracy.
  • Realizując polecenia księdza biskupa rozpocząłem poszukiwania miejsca, by sprawować liturgię, a także prowadzić katechezę wśród dzieci i młodzieży. Inauguracyjną Mszę św. odprawiłem w pierwszą niedzielę adwentu 1986r. w garażu Państwa Kubisów przy ulicy Targowej, a katecheza odbywała się w domu Janiny Kubik. Wsparcie mieszkańców Osiedla- już moich parafian, było ogromne . Całe rodziny włączały się do szeroko pojętych prac pod okiem powołanego Komitetu Tworzenia Parafii. Jako zupełnie nieznany i młody kapłan miałem obawy, że będą trudności, ale szybko się przekonałem, że wokoło siebie mam wspaniałych ludzi, nie tylko niebo i piasek… Od wiosny 1986r. zacząłem starania o przyznanie działki pod budowę kaplicy. Została ona zatwierdzona w kwietniu 1987r. przez Zarząd Spółki Leśno Gruntowej w Siewierzu i formalnie została przekazana aktem darowizny dnia 19 kwietnia 1988r. i tak oto ruszyły pierwsze prace;
  • 26 XI 1986r. został wkopany krzyż na placu przyszłego kościoła. Wiosną 1987r. wybudowano ołtarz polowy, który poświęcił ks. biskup Miłosław Kołodziejczyk w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Ta data jest dla mnie szczególna, bo w tym dniu wszedł w życie dekret erygujący parafię, a ja otrzymałem mianowanie na proboszcza tej parafii.
  • Od maja 1987r. – zaczęto pierwsze prace budowlane i pierwsze wykopy pod kaplicę. Efekty tych spontanicznych zmagań można było zobaczyć już za pół roku!
  • 14 listopada 1987r. – ukończono budowę kaplicy, którą osobiście , dnia 22 listopada 1987r. poświęcił ks. bp Stanisław Nowak.
  • 2 czerwca 1987r. Odbyła się uroczystość Bożego Ciała i po raz pierwszy na osiedlu zgromadziło się bardzo dużo wiernych. Wcześniej, bo 29 maja 1987r. została odprawiona , przy ołtarzu polowym, Msza św. w intencji dzieci przystępujących do I Komunii św. Były pierwsze chrzty i śluby. Były to dla mnie, kapłana wielkie przeżycia….
  • 10 czerwca 1987 przypadało święto Najświętszego Serca Pana Jezusa, które w naszym kościele zapoczątkowało uroczystości odpustowe.
  • Od lipca 1988r rozpoczęliśmy budowę plebanii i salek katechetycznych. Plebania, w stanie surowym, została oddana w listopadzie 1988r. a ostatecznie oddano ją do użytku w 1990r.
  • Jesień 1990-powstaje Komitet Budowy Cmentarza, który został oddany i poświęcony przez ks. bpa Stanisława Nowaka dnia 30 V 1991r.
  • Jest to moje pierwsze pięciolecie, od 6VI 1986, do maja 1991 roku. Dzięki Opatrzności Bożej i skupionych wokół mnie wspaniałych, pracowitych i wierzących ludzi udało się tak wiele zdziałać…To był dopiero początek – tego mojego- trzydziestolecia- proboszcza parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Siewierzu na Osiedlu Zachód…”
  • Niniejszy tekst jest skrótem wypowiedzi ks. Kanonika Emila Ilkowa, który został zaczerpnięty z Monografii Parafii, napisanej na jej XXX-lecie. Na jej stronicach są przedstawione kolejne lata posługi księdza Emila oraz wszystkie wydarzenia związane z rokiem liturgicznym Kościoła, powstanie poszczególnych grup i organizacji parafialnych, Jubileusze wydarzenia okolicznościowe, rocznicowe oraz uroczystości państwowe, z bogatą częścią albumową – fotograficzną. Ks Kanonik Emil Ilków organizował pielgrzymki i wycieczki. Jest znany z poczucia humoru i ładnego śpiewu. Ceniono Go, jako dobrego szczerego i uczciwego kapłana, wspaniałego budowniczego i gospodarza, dzięki któremu, na polu, wśród sosnowego lasu, rozkwitała młoda i pełna zapału społeczność Siewierza-po drugiej stronie trasy szybkiego ruchu…
image-28
Ksiądz proboszcz odszedł na emeryturę w wieku 75 lat… Pożegnał się z nami bardzo wzruszającym tekstem, który zamieszczamy:

Dziękuję Ci Boże, dziękuję Ci Panie…
Za dar życia, rodziców i bliskich,
Za tych, których postawiłeś na mej drodze życia,
Za wszystkich…
Dziękuję Ci Boże za me powołanie,
Za kościół, parafian- to nagroda dla mnie.
Los nie szczędził nam trudności, a nawet łez,
Lecz się nie skarżę i za to, Panie, dziękuję też.
Dziękuję za serca płonące zapałem
I ręce spieszące zawsze z pomocą.
Za wszystkich życzliwych, dziękuję Ci Panie,
A nawet za tych, wciąż niewierzących.
To tu, wśród zielonych sosen i traw wybujałych.
Gdzie pięknie pachną wszystkie polskie kwiaty,
Jest moje miejsce i czeka wciąż na mnie,
Bo pragnę, mój Panie, tu być pochowany…
Proszę Cię jeszcze, usłysz me błaganie,
Miej w swej opiece całą mą Parafię.
Niech miłość Serca Twego nas bardziej rozpali.
Byśmy Ciebie, Boże, wciąż mocniej kochali.

Kolejne lata posługi księdza Emila Ilkowa będą przybliżone przy tematach życia parafii w latach 1987-2020 na stronach internetowych naszej Parafii.

Niniejszy tekst został opracowany na podstawie wypowiedzi ks. Emila Ilkowa w oparciu o monografię.

Scroll to Top